Wymagania weterynaryjne wymagane do handlu wewnątrzunijnego i produkcji na rynek krajowy

Zagraniczny oraz krajowy przewóz zwierząt jest możliwy, jeśli spełnione zostaną odpowiednie wymagania prawne. Kwestię tę reguluje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, a także ustalenia unijne. Dowiedz się, o czym należy pamiętać planując handel wewnątrzunijny zwierząt oraz jakie są zasady produkcji na rynek krajowy?

Handel wewnątrzunijny zwierząt – wymagania weterynaryjne

Przewóz zwierząt kręgowych, w tym zwierząt rzeźnych, dzikich, egzotycznych regulują zapisy rozporządzenia UE 1/2005. Dodatkowe zasady obowiązują przy przemieszczaniu psów, kotów i fretek – zwierząt zaopatrzonych w paszport. Przewóz jest możliwy, jeśli pochodzą one z krajów znajdujących się na liście ogłoszonej przez Komisję Europejską.

Istotnym wymaganiem jest spełnienie wszystkich norm transportu określonych indywidualnie dla danego gatunku, szczególnie zagęszczenia zwierząt na środkach transportu. Dotyczą one nie tylko stanu zdrowia zwierząt, ale również gospodarstw i miejsc, gdzie przetrzymywane będą zwierzęta. Bardzo ważne są także same warunki przewozu oraz wybór odpowiednich środków transportu, które pozwolą na komfortowe oraz bezpieczne przewożenie zwierząt.

Podczas transportu zwierzęta powinny być zaopatrzone w oryginał świadectwa zdrowia, które jest zgodne ze wzorem określonym dla danego gatunku zwierząt. Dokument ten powinien być wystawiony przez urzędowego lekarza weterynarii z państwa, z którego transportowane są zwierzęta. Ważną kwestią jest także język wystawionego świadectwa zdrowia. Powinno być ono sporządzone w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym przeprowadzana jest weterynaryjna kontrola graniczna, a także w języku państwa członkowskiego, do którego mają trafić zwierzęta. Świadectwo zdrowia jest więc dokumentem, który potwierdza, że zostały spełnione wszystkie wymagania zdrowotne dla zwierząt, z uwzględnieniem przepisów Unii Europejskiej.

Kontrola graniczna podczas przewozu zwierząt

Zasady przeprowadzania kontroli granicznej normowane są przez ustawę z dnia 27 sierpnia 2003 r. o weterynaryjnej kontroli granicznej. Lekarz weterynarii wykonujący kontrolę ma prawo nie dopuścić do przewozu, jeśli:

  • transport zwierząt nie spełnia wymagań przewozowych,
  • zwierzęta pochodzą z państwa, z którego przewóz jest niedozwolony,
  • zachodzi podejrzenie, że przewożone zwierzęta cierpią lub są chore na chorobę zakaźną albo inną, stanowiącą zagrożenie dla ludzi i zwierząt,
  • zwierzęta nie są zdolne do wyruszenia w dalszą drogę,
  • świadectwo weterynaryjne oraz inne dokumenty przewożone wraz ze zwierzętami, nie spełniają wymagań określonych w przepisach Wspólnoty Europejskiej.

Handel bydłem i trzodą chlewną

W zakresie przemieszczeń zwierzą handlem określa się transport w obrębie UE. Wymagania dotyczące handlu bydłem oraz trzodą chlewną, do których stosuje się przepisy o kontroli weterynaryjnej w handlu, obejmują zwierzęta przebadane klinicznie przez urzędowego lekarza weterynarii. Badanie to powinno odbyć się nie później niż 24 godziny przed rozpoczęciem przewozu. W drogę mogą wyruszyć jedynie zwierzęta, u których nie stwierdzono klinicznych objawów choroby. Dodatkowo zwierzęta nie mogą pochodzić z obszarów objętych ograniczeniami ze względów zdrowotnych.

Co więcej, transportowane zwierzęta nie mogą być zakwalifikowane do uboju w związku z programem zwalczania chorób zakaźnych, realizowanym w danym momencie w regionie lub państwie pochodzenia zwierząt.

Ważną kwestią jest również zidentyfikowanie zwierzęcia przez urzędowego lekarza weterynarii oraz sprawdzenie jego dokumentacji. Ma to na celu określenie, czy pochodzi ono z krajów członkowskich Unii Europejskiej lub zostało przywiezione z państw trzecich, zgodnie z wymaganiami weterynaryjnymi określonymi przepisami unijnymi.