Badania zwierząt rzeźnych, czyli specyfikacja badań przedubojowych i poubojowych
Zdrowie zwierząt poddawanych ubojowi jest bardzo istotne z punktu widzenia konsumentów spożywających produkty spożywcze pochodzenia zwierzęcego. Oprócz stałego nadzoru nad zdrowotnością stada, to właśniestaranne badania przedubojowe oraz poubojowe daje nam gwarancję, że mięso i jego produkty nie będą zagrożeniem dla naszego zdrowia i życia. Nikt nie ma więc wątpliwości, że są to bardzo istotne czynności, które powinny przebiegać zgodnie z przewidzianymi procedurami oraz zapisami prawnymi. Czym charakteryzują się badania poubojowe i przedubojowe? Odpowiadamy.
Specyfikacja badań przedubojowych
Badanie przedubojowe ma na celu sprawdzenie, czy zwierzęta trafiające do rzeźni są zdrowe, a ich mięso nadaje się do spożycia. Cała stawka przywiezionych do rzeźni zwierząt przebywa w magazynie żywca, są to zacienione pomieszczenia, do których nie powinny dochodzić odgłosy ubijanych zwierząt. W takim miejscu przeprowadza się badanie przedubojowe. W przypadku wykrycia objawów wskazujących na chorobę, sztuki takie nie są dopuszczane do uboju.
Badanie przedubojowe rozpoczyna się od sprawdzenia dokumentacji towarzyszącej zwierzętom. Dotyczy to zwłaszcza świadectwa zdrowia w przypadku drobiu. Następnie lekarz weterynarii przystępuje do sprawdzenia stanu zdrowia wszystkich zwierząt skierowanych do uboju. Bez tego rodzaju badań nie mają one prawa trafić do hali ubojowej. Po otrzymaniu pozytywnej opinii wystawionej przez lekarza weterynarii, zwierzęta są kierowane do uboju.
Jeśli przebywające w gospodarstwie zwierzę jest, zmęczone lub nienaturalnie pobudzone, należy pozwolić mu na odpoczynek na czas co najmniej 1 doby przed transportem do uboju.
Przeprowadzane badanie przedubojowe drobiu wymaga obecności dokumentacji w postaci świadectwa zdrowia. Jeśli od ostatniego badania nie minęła doba, badanie w ubojni może zostać ograniczone do zewnętrznych oględzin z uwzględnieniem urazów mechanicznych, mogących wystąpić w trakcie transportu do rzeźni. Termin ważności badania przedubojowego drobiu mija po 72 godzinach od przeprowadzenia badania. Jeśli czas ten okaże się niewystarczający, badanie musi zostać wykonane przez lekarza weterynarii ponownie.
Jeśli lekarz weterynarii ma jakiekolwiek wątpliwości przed wydaniem orzeczenia kierującego zwierzę do uboju, sztuka taka transportowana jest do rzeźni osobno – w ramach uboju sanitarnego. Mięso tego typu weryfikuje wówczas badanie poubojowe. Jeśli wynik wskazuje, że wszystkie tkanki są zdrowe, może zostać ono dołączone do pozostałych ubitych sztuk przeznaczonych do spożycia.
Specyfikacja badań poubojowych
Badanie poubojowe wykonywane jest bezpośrednio po ogłuszeniu oraz wykrwawieniu zwierzęcia na hali ubojowej. Specjalnie oznaczona oraz rozkrojona tusza, łącznie z głową oraz narządami wewnętrznymi trafia do oceny lekarza weterynarii. Banie poubojowe różni się w zależności od zwierzęcia i ma na celu wykrycie zanieczyszczeń, zafałszowań oraz ewentualnych chorób zakaźnych, stanowiących zagrożenie dla zdrowia ludzi.
Każde badanie poubojowe ogranicza się do wykonania podstawowych nacięć tuszy oraz narządów wewnętrznych. Daje to możliwość skontrolowania przez lekarza weterynarii sposobu wytrzewiania tuszy, zapobiegającego procesowi kontaminacji. Dodatkowo na tym etapie sprawdza się, czy poszczególne elementy układu nerwowego, takie jak np. zewnętrzne kanały słuchowe, oddzielono od części jadalnych mięsa. Istotna jest również skrupulatna identyfikacja zwierzęcia, która dostarcza informacji o miejscu jego pochodzenia oraz producencie dostarczającym sztukę do rzeźni.
W jakim celu wykonywane są badania przed i poubojowe?
Zarówno badanie przedubojowe, jak i badanie poubojowe przeprowadzane są w celu oceny, czy tusze nadają się do spożycia przez konsumentów. Jest to niezwykle istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa oraz zachowania zdrowia, a nawet życia ludzi. Wykluczyć należy występowanie jakiejkolwiek choroby zakaźnej, zanieczyszczeń, zafałszowań, chorób pasożytniczych np. wągrzycy u bydła i włośnicy u świń, nosacizny u zwierząt jednokopytnych, salmonellozy, a także innych chorób wymienionych w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w sprawie sposobu badania zwierząt rzeźnych, badania, oceny i znakowania mięsa, wykorzystania mięsa o ograniczonej przydatności do spożycia, mięsa niezdatnego do spożycia oraz prowadzenia dokumentacji z tym związanej.